32 года на стройке — Игорь Мазюк о своей работе, Молодые врачи в ЦРБ — кто, откуда и кем работают? — читайте в газете «Голас часу» за 10 августа

Ігар Мазюк – “старажыл” будаўнічай галіны. У ёй ужо шчыруе 32 гады. Сам мужчына кажа, што быць мулярам не збіраўся. На будаўнічую пляцоўку трапіў выпадкова… 

Также основные материалы в газете «Голас часу» за 10 августа: 

— В учреждения здравоохранения Малоритского района пришло работать одновременно более 30 молодых специалистов – 14 врачей и 17 специалистов среднего медперсонала. Впереди у молодых медицинских работников — ежед­невная врачебная прак­тика, про­ведение приемов, зна­комство и общение с нами, пациентами.  А газета «Голас часу» предлагает читателям по­зна­комиться с новыми врачами: кто они, откуда и на каких должностях начали свою трудовую деятельность….

_________________________

— Сколько малоритчан уже получило единовременную ма­те­риаль­ную помощь для подготовки детей к школе, а также куда обратится если есть необходимость и за го­сударственной  адресной социальной помощью…. 

____________________

— На Малоритчине проводятся праздники деревень, как это было в Дубично…

_____________________

— Сельгаспрадпрыемствы раёна завяршылі ўборку зерневых каласавых культур, але работы ў працаўнікоў сяла не стала менш. Аб папярэдніх выніках жніва і важных гаспадарчых задачах, якія неабходна вырашаць зараз аграрыям раёна — у газеце газеты “Голас часу”

____________________

— У  гэтыя дні Маларыцкі кан­сер­вавагароднінасушыльны камбінат працуе з трохзменным графікам работы. На прад­прыемстве жні­вень – трады­цыйны сезон на­рых­тоўкі сы­равіны. Што зараз і дзе закупае камбінат?

_______________________

— От населения Малоритского района в районную инспек­цию природных ресурсов и охраны окружающей среды часто поступают вопросы о порядке устройства прудов-копаней на личных приусадебных участках. Все подробности по этому вопросу в газете «Голас часу» 

_________________________

— Почему слесарь ОАО «Черняны» лишился водительских прав

________________

— Больш за чатыры з паловай стагоддзі стаіць на маларыцкай зямлі працавітая і гасцінная вёска Дарапеевічы. Тут усё адметнае – старажытная царква Раства Багародзіцы, што пабудавана ў XVII стагоддзі, каменны ідал сонечнага бога, старыя могілкі з драўлянымі высокімі крыжамі, якія ўзнімаюць свае парэпаныя сонцам і часам «рукі» ажно да самых нябёсаў. Шматпакутная дарапеевіцкая зямля, здаецца, пацалаваная Богам, таму і людзі, што жывуць і шчыруюць на гэтых палетках, маюць высакародную душу і добрае сэрца. Калі не верыце, тады завітайце ў Дарапеевічы і ўсё ўбачыце на ўласныя вочы. 

Аб вёсцы Дарапеевічы і яе людзях чытайце у газеце «Голас часу» у матэрыяле Кацярыны Яцушкевіч «Пад знакам сонца»

_____________________

 «Перасяленне сем’яў у Амурскую і Чыцінскую вобласці РСФСР» Чым заманьвалі маларытчан да пераезду ў далёкі край, а таксама як, каму і на якіх умовах у 1974 годзе давалі крэдыт на будаўніцтва жылля ў Маларыцкім раёне — чытайце ў газеце «Голас часу»