Захаванне спадчыны (Маларыцкі раён)

Любоў да таго месца, дзе чалавек нарадзіўся і вы­рас, да роднага краю, да Баць­каўшчыны, яе гісторыі, народных традыцый і звычаяў з’яўляецца адным з самых моцных пачуццяў, якое на працягу ўсяго жыц­ця спа­дарожнічае чалавеку.

Бібліятэкар Радзежскай сельскай бібліятэкі Наталля Самасюк у этнаграфічным пакоі

Многія ўсвядомілі, што шлях у будучыню па­чы­наецца з мінулага, якое нельга выкрасліць са свайго жыцця. Маг­чыма, таму ў апош­ні час назіраецца тэндэнцыя звароту людзей да гісторыі сваіх продкаў, да свайго мінулага. Краяз­­наўства стала ад­­ным з прыярытэтных на­кірункаў і ў рабоце ўстаноў культуры Маларытчыны.

–Бібліятэкі і СДК раёна некалькі гадоў назад узялі кірунак на тое, каб сабраць і захаваць усё, што пакінута нашымі продкамі ў спадчыну, – гаворыць  дырэктар Маларыцкага раённага цэнтра культуры Вольга Краско. – Пазнаёміць наведвальнікаў з гісторыяй роднага краю, выхаваць пачуццё гонару за слаўнае мінулае землякоў, з павагай ставіцца да сваіх каранёў, культуры, традыцый і звычаяў – адна з асноўных задач работнікаў  культуры ў краязнаўчай рабоце. Шмат напрацовак у гэ­тым накірунку ёсць у аддзела бібліятэчнага маркетынгу раённай бібліятэкі, які ўзначальвае Галіна Кучына. Гэты аддзел з’яўляецца своеасаблівым каардынуючым і навукова-метадычным цэнтрам, які курыруе ўсю краязнаўчую работу ў раёне.

На Маларытчыне пакуль няма раённага краязнаўчага музея. Ад­нак багаты матэрыял народнай спад­чыны цяпер захоўваецца, у эт­награфічных пакоях, якія існуюць у Лукаўскім, Ланскім і Радзежскім сельскіх дамах культуры. Куточкі этнаграфіі аформлены ў Макранскім, Ляхавецкім, Пажэжынскім і Велі­ка­рыцкім СДК, а таксама ў Доме рамёстваў аг.Олтуш, Доме фальклору в. Ужова, раённым цэнтры народнай творчасці. Па словах Вольгі Краско, цяпер  ва ўстановах культуры  Маларытчыны захоўваецца больш за 600 этнаграфічных экспанатаў.

Усё гэта багатая спадчына, створаная нашымі продкамі на пра­цягу не аднага дзесяцігоддзя. Нельга губляць мінулае, якое зас­тыла ў вышыўках, тканых вырабах, фальклорных тво­рах, прадметах побыту… У іх наша адметная самабытнасць, пачатак нашай бу­дучыні!

Мікалай НАВУМЧЫК.