“Шчупак яшчэ той!” Цудоўная рыбалка на вадаёме ў Мельніках (фота, Маларыцкі раён)

Вадаём ля вёскі Мельнікі, здаецца, зусім невялічкі, але вабіць да сябе аматараў рыбалкі летам і зімой. Вось і суботнім днём на Вадохрышча некалькі заўзятых рыбакоў абуладкавалася на азярцы. 

Адзін з рыбакоў прыехаў адпачыць з Хаціслава. Ён часцяком рыбачыць на вадаёме, але ў гэты дзень яму не асабліва і шанцавала. “Нешта сёння зусім слаба бярэцца рыба — адна дробязь, — адзначыў мужчына. — А вось сусед тры шчупакі ўжо выцягнуў…. Дарэчы, колькі тут рыбачу, самы вялікі шчупак, што мне давялося выцягнуць, быў вагой 3,5 кілаграма…”.

Праз метраў 15 аматар зім­­няй рыбалкі сядзеў на скрынцы і корпаўся ля лункі, а ля яго ног, сапраўды, ляжалі тры шчупакі — адзін невялікі і два адносна неблагога памеру. На роспыты мужчына расказаў наступнае: “Я сам жыву ў Брэсце, але ў свой час мне ў спадчыну засталася ў Мельніках хата, выкарыстоўваю яе як дачу. Ды вось на адпачынак прыязджаю, тым больш рыбалка тут добрая….”

Як паведаміў брастаўчанін, рыбачыць на вадаёме ў Мель­ніках ён рэгулярна і да­водзілася выцягваць даволі буйныя экзэмпляры шчупакоў. Улетку самы вялікі з іх быў звыш 1 метра даўжынёю і пацягнуў на 10 кілаграмаў, а вось зімою ўдалося здабыць шчупака ў 6,5 кілаграма. “Ды часта і не атрымліваецца выцягнуць з палонкі — зрываюцца…” – заўважыў мужчына.

Так яно ці не, толькі рыбакі і ведаюць. У кожнага з іх ёсць свая адметная рыбіна,  але тое, што Мельніцкі невялікі вадаём багаты на разнастайную рыбу, ніхто не аспрэчвае, бо калі ёсць неблагі шчупак-драпежнік, то і іншай рыбы хапае.

Аляксей Грушэвіч.

Фота райгазеты “Голас часу”